به منظور استفاده از سوخت گاز طبیعی در خودروهای بنزینی موجود، میبایست تجهیزات مربوط به سیستم سوخترسانی گاز طبیعی بر روی خودرو نصب شود، که به مجموعه این تجهیزات که قابلیت استفاده ازسوخت گاز را به خودرو میدهند، کیت تبدیل گفته میشود.
کیت های تبدیل از آغاز تاکنون به دلیل محدودیت های زیست محیطی و منابع انرژی، دچار تحولات بسیاری شده اند. بطوریکه می توان آنها را به چهار نسل دسته بندی کرد:
– کیت نسل اول
– کیت نسل دوم
– کیت نسل سوم
– کیت نسل چهارم
در نسل اول تمامی تجهیزات بهکار رفته برای سوخترسانی، مکانیکی و بسیار ساده است. برای اختلاط هوا و گاز از یک میکسر که قبل از کاربراتور و در مجاورت آن تعبیه میگردد، استفاده میشود. در برخی انواع که خودروی تبدیلی، کاربراتوری است از ونتوری کاربراتور برای این منظور استفاده میشود ولی به دلیل این که در روش مذکور کاربراتور دستخوش تغییر میشود، استفاده از میکسر در این نسل از کیتها متداولتر است. نسبت هوا به سوخت در این کیتها با تنظیم اولیه کیت انجام میگردد و هیچ سیستم کنترلی مداربسته و بازخوردی از عملکرد وجود ندارد.
از آنجا که کیتهای نسل اول، نمیتوانستند، الزامات و نیازمندیهای صنعت خودرو را برآورده سازند، بتدریج جای خود را به کیتهای نسل دوم دادند.
تفاوت اساسی این نسل با نسل قبلی مجهزشدن به سیستم کنترلی مداربسته برای تنظیم نسبت هوا به سوخت است. در این سیستم بازخورد لازم توسط حسگر اکسیژن تأمین میگردد. پردازش لازم برای تصحیح مقدار گاز ورودی به میکسر در ECU گاز انجام میگیرد. این تصحیحات توسط یک موتور پلهای که در مسیر گاز ورودی به میکسر قرار دارد، اعمال میگردد. با این روش میتوان نسبت هوا به سوخت را با دقت خوبی کنترل کرد. این مسأله زمینه مساعدی برای استفاده از کاتالیستها در خودروهای مجهز به این نسل از کیتها را فراهم میکند. بنابراین سطح کاهش آلایندهها نسبت به خودروهای مجهز به نسل اول چشمگیر است. این نسل از کیتها هم در خودروهای کاربراتوری و هم در خودروهای انژکتوری بهکار میروند. شایان ذکر است که برای استفاده از این کیتها روی خودروهای انژکتوری ملاحظات و تدابیر خاصی لازم است. از جمله آنها میتوان به نصب شبیهساز پاشش و نیز شبیهساز حسگر اکسیژن اشاره نمود.
کیت های نسل سوم:
قابل توجه ترین پیشرفت در کیتهای نسل سوم نسبت به نسل های قبل، استفاده از انژکتورهای پاشش گاز به جای میکسر است. با این تغییر تمام تجهیزات سیستم سوخترسانی، قطعاتی الکترونیکی خواهند بود. این به معنای دقت بیشتر و قابلیت کنترل بهتر است. تفاوت کلیدی سوخترسانی به وسیله انژکتور با میکسر، منقطع بودن جریان سوخت در انژکتورها و پیوستگی آن در میکسر یا تجهیزات مشابه است. این امر کنترل زمان پاشش سوخت و میزان آن را در اختیار واحد کنترل کننده قرار میدهد، که منجر به بالا رفتن دقت و کیفیت کنترل در این کیتها میشود. در این نسل بهعلت الکترونیکی بودن تمامی قطعات، امکان عیبیابی خودکار، توسط ECUهای گاز و بنزین فراهم میگردد.
این نسل شامل پیشرفتهترین و پیچیدهترین کیتهای گازسوز ارائهشده توسط سازندگان کیت است. برای رسیدن به شرایط سخت استانداردهای جدید آلودگی و نیز توان تولیدی قابل رقابت با بنزین، تمامی امکانات موجود در این نسل از کیتها بهکار گرفته شدهاست. مجموعهای شامل تجهیزات دقیق الکترونیکی، الگوریتمهای کارآمد کنترل و الگوهای نوین عیب یابی زمینه ظهور این دسته از کیتها را فراهم کردهاند. البته کسب این مزایای قابلتوجه به بهای افزایش هزینه و قیمت تمامشده، در این نوع از کیتها است. ویژگی بارز این نسل نسبت به نسل سوم استفاده از تکنولوژی سیستم پاشش سوخت نوبتی چندنقطهای است. در این سیستم بهجای استفاده از پاشش گروهی در انژکتورها، هر انژکتور بهطور جداگانه کنترل میشود و زمان پاشش و میزان آن در هر انژکتور بهوسیله ECU گاز تعیین میگردد، لذا دقت کنترل نسبت هوا به سوخت در این موتورها بسیار بالاست.
برچسب : نویسنده : امیر علوی topcarfor بازدید : 463